Stwierdzić, że La Paz jest warte odwiedzin to zdecydowanie za mało. To miejsce, którego nie można pominąć, planując wizytę nie tylko w Boliwii, ale i w całej Ameryce Południowej. Nad położonym w dolinie rzeki Choqueyapu miastem królują ponad sześciotysięczne ośnieżone szczyty Andów. Przepiękne widoki, wielowiekowe zabytki architektury kolonialnej kontrastujące z nowoczesnymi budynkami, podniebne przejażdżki kolejką linową i wciąż żywa boliwijska kultura, obecna na każdym kroku. La Paz jest zaskakujące!
LA PAZ (oficjalna nazwa to NUESTRA SEÑORA DE LA PAZ) - to trzecie najbardziej zaludnione miasto w Boliwii i jednocześnie kulturalna, finansowa i polityczna stolica tego kraju (stolicą konstytucyjną pozostaje Sucre). Miasto zamieszkuje niespełna 800 tysięcy osób, zaś obszar metropolitalny La Paz liczy ponad 2 miliony osób. La Paz rozpościera się na imponującej wysokości 3625 m n.p.m. i określa się je najwyżej położoną stolicą na świecie.
LA PAZ DAWNIEJ
La Paz zostało założone przez hiszpańskiego konkwistadora Alonsa de Mendozę 20 października 1548 roku i miało być miejscem odpoczynku dla podróżujących między Cusco (Peru) i Potosí (Boliwia). Położonym w dolinie na brzegu rzeki Choqueyapu miastem w czasach kolonii rządzili Hiszpanie. Jedną z najważniejszych postaci związanych z La Paz był Pedro Domingo Murillo, który w 1809 roku zapoczątkował walki o niepodległość. Rok później został powieszony na Plaza de Armas, a plac na jego cześć obecnie nazywa się Plaza Murillo. Niepodległość Boliwia zyskała ostatecznie w 1825. Od 1899 roku La Paz jest centrum życia politycznego i siedzibą boliwijskiego rządu.
PLAZA MURILLO
Znajdujący się w centrum miasta plac Plaza Murillo od 1899 roku skupia najważniejsze instytucje władzy państwowej w Boliwii. Plac powstał zaledwie 10 lat po założeniu La Paz, czyli w 1558 roku, na wzór miast hiszpańskich, gdzie wytyczano symetryczne przecznice i kwartały takiej samej wielkości. Początkowo plac nazywany był Plaza Mayor (Główny), a później Plaza de Armas. Obecna nazwa upamiętnia Pedro Domingo Murillo, prekursora boliwijskiej niepodległości. Przy Plaza Murillo mieści się pałac rządowy Palacio de Gobierno, który od pożaru w 1875 roku nazywany jest także Palacio Quemado (spalony). Do 2018 roku był to pałac prezydencki. Początkowo stał tu budynek zbudowany w 1559 roku przez miejscowych Indian, jednak został zburzony a w 1853 na jego miejscu stanął obecny pałac w stylu neoklasycznym. Od 2018 roku siedzibą prezydenta jest nowoczesny, dwudziestodziewięcio piętrowy budynek la Casa Grande del Pueblo, wzniesiony na polecenie prezydenta Evo Moralesa. Siedzibą boliwijskiego rządu jest neoklasyczny pałac Palacio Legislativo zwany także El Congreso Nacional, zainaugurowany w roku 1905.
Przy Plaza Murillo mieści się także la Catedral Metropolitana Nuestra Señora de La Paz, która zajęła miejsce świątyni z XVII wieku zbudowanej z kamieni, cegieł i wapna. Budowę aktualnej katedry rozpoczęto w 1835 roku w stylu neoklasycznym wzbogaconym barokowymi elementami.
Kierując się w prawo (stojąc na wprost katedry) dojdziecie do deptaka Calle Comercio (Ulica Handlowa). Niemal od momentu założenia miasta ulica ta skupiała, jak sama nazwa wskazuje, różnego rodzaju sklepy, sklepiki i stragany. Można tu było nabyć nowinki sprowadzane z Europy i Stanów Zjednoczonych, a swoje biznesy chętnie zakładali przybyli do La Paz obcokrajowcy. W narożnym pałacu Palacio Diez de Medina z 1775 roku swoją siedzibę ma Narodowe Muzeum Sztuki (Museo Nacional de Arte).
Przy Plaza Murillo skusiliśmy się na zakup naturalnych lodów FRIGO, które sprzedawał krążący wokół placu sprzedawca. Są przepyszne! Polecamy zwłaszcza bananowe.
PLAC ŚWIĘTEGO FRANCISZKA
Plaza San Francisco, czyli Plac Świętego Franciszka, to jedno z najważniejszych miejsc w La Paz. Przed przybyciem Hiszpanów na terenach obecnego placu znajdowało się rytualne centrum Indian Ajmara, na którego miejscu zbudowano później chrześcijańską świątynię. Plac liczy ponad 6000 m2 i może pomieścić około 100 000 osób dlatego często pełni funkcję sceny podczas koncertów, targów, wystaw czy innych wydarzeń kulturalnych.
- Nad placem dominuje imponująca Bazylika świętego Franciszka z Asyżu (la Basílica de San Francisco). Zbudowano ją między XVI i XVIII wiekiem zgodnie z wytycznymi andyjskiego baroku (dekoracje uwzględniają motywy prekolumbijskie takie jak słońce czy księżyc oraz tropikalną roślinność i zwierzęta).
- Kierując się na prawo od bazyliki (stojąc na wprost kościoła), po przejściu przez schody, dojdziecie do Mercado Lanza, czyli lokalnego zadaszonego targowiska. Znajdziecie tam wiele sklepików oferujących kuchnię domową, świeże kanapki czy pyszne, wyciskane na miejscu soki z tropikalnych owoców.
- Na ulicach La Paz uwagę przykuwają osoby ukrywające swą tożsamość pod kominiarkami. To głównie mężczyźni czyszczący buty przechodniów. Profesja pucybuta przez długi czas uważana była za jedną z najgorszych i cieszyła się na tyle złą sławą, że aby pozostać anonimowym i uniknąć dyskryminacji czy też wykluczenia z grona nawet najbliższej rodziny, zaczęto używać kominiarek.
- Po lewej stronie, za bazyliką ciągnie się jeden z najsłynniejszych targowisk w Boliwii, Targ czarownic (El Mercado de las Brujas), gdzie oprócz rękodzieła i oryginalnych pamiątek z La Paz można nabyć też proszki i eliksiry o magicznych właściwościach, a także słynne zasuszone płody lam.
BOLIWIJSKI STREET FOOD
Na ulicach La Paz warto spróbować lokalnej kuchni. Jeśli nie macie czasu na wizytę w restauracji lub po prostu chcecie zjeść coś w trakcie zwiedzania miasta, polecamy lokalne przekąski:
♦TUCUMANAS - to smażone empanady (kształtem przypominające polskie pierogi) wypełnione mięsem, ziemniakami, warzywami z dodatkiem ugotowanego jajka, oliwek i rodzynek.
♦SALTEÑAS - pieczone empanady z nadzieniem mięsnym, z dodatkiem ziemniaków, warzyw i aromatycznych przypraw. Warto pamiętać, że oprócz nadzienia salteñas wypełnione są gorącym bulionowym sosem.
♦PASTEL - smażona empanada z nadzieniem z sera. W trakcie smażenia wypełnia się powietrzem, stąd taki pękaty kształt.
♦BUÑUELOS - smażone ciasto drożdżowe z dodatkiem anyżu i miodu.
♦API - popularny w Boliwii napój na bazie purpurowej kukurydzy z dodatkiem cukru i cynamonu. Często serwuje się go z buñuelo lub pastel.
WIĘCEJ O LA PAZ
- Jednym z symboli miasta jest majestatyczny, ośnieżony szczyt Illimani (6462 m n.p.m.), będący częścią andyjskiego pasma Cordillera Real, ciągnącego się na wschód od miasta.
- W La Paz panuje łagodny klimat. Średnia roczna temperatura wynosi 16°C. Pora deszczowa trwa od grudnia do kwietnia, przy czym najwięcej opadów notuje się w styczniu. Najcieplejszym miesiącem jest listopad, najzimniejszym czerwiec.
- Do La Paz można dolecieć samolotem na lotnisko El Alto (El Aeropuerto Internacional de El Alto), oddalone o 14,5 km od centrum miasta. To najwyżej położone międzynarodowe lotnisko na świecie.
- Architektura kolonialna w La Paz przez lata była zaniedbywana, a w XX wieku część budynków została zburzona, głównie ze względu na wysokie koszty, jakie wiążą się z renowacją. Większość zabytków, które przetrwały do dziś znajduje się w okolicy Plaza Murillo. Znakomitym przykładem architektury kolonialnej jest pełna uroku Calle Jaén.
- W trakcie zwiedzania La Paz nie omińcie pełnej uroku uliczki Jaén w starej części miasta. Calle Jaén zachowała kolonialny klimat i wygląd. Podobno w czasach kolonii była ulubionym miejscem duchów i zbłąkanych dusz. Największy postrach budziła zmarła wdowa, która uwodziła pijanych mężczyzn wracających późną nocą. Zdecydowaliśmy odwiedzić to miejsce w dzień, a w budynku po prawej lokalny artysta za 20 bolivianos wykonał dla nas nasz pierwszy wspólny portret. Do tej pory przypomina nam o naszej podróży do La Paz.
JESZCZE WIĘCEJ CIEKAWOSTEK
- Najpiękniejsze widoki na miasto rozpościerają się z punktów widokowych, których w La Paz nie brakuje. Warto wybrać się na Mirador Killi Killi, Mirador 27 de Mayo czy Parque Mirador Montículo.
- Zaledwie 10 km od centrum miasta można poczuć się jak na Księżycu. Wszystko za sprawą Księżycowej Doliny (Valle de la Luna), gdzie królują niesamowite formacje skalne i pustynny krajobraz okraszony kaktusami. Sam Neil Armstrong, amerykański astronauta, który jako pierwszy postawił stopę na Księżycu, nazwał tak to miejsce w czasie swojej wizyty w Boliwii w 1969 roku.
- Dawny dworzec kolejowy a obecnie dworzec autobusowy (terminal de buses) w La Paz zaprojektował słynny francuski inżynier Gustave Eiffel.
- Cholita paceña - tak w La Paz nazywa się Indianki i Metyski noszące tradycyjne stroje, których charakterystycznymi elementami są: kapelusz z wąskim rondem (melonik), szerokie warstwowe spódnice, czyli polleras, chusty zakładane na ramiona i aguayo, prostokątna kolorowa tkanina, której używa się do noszenia dzieci, zakupów etc. lub okrycie. Cholitas często noszą dwa warkocze.
Warning: file_get_contents(http://latinamericanstories.com/wp-content/uploads/2019/04/La-Paz32-1.jpg): failed to open stream: HTTP request failed! HTTP/1.1 404 Not Found in /home/platne/serwer20918/public_html/latinamericanstories.com/wp-includes/class-wp-image-editor-imagick.php on line 154
