Peruwiańskie Callao wzbudza skrajne emocje. Jest wyjątkowe pod wieloma względami: połączone z Limą, a jednak stanowi odrębne miasto i stolicę odrębnej prowincji, kolorowe i pełne życia, a wciąż uznawane za niebezpieczne. Piękna architektura przeplata się tu z biedą, a kolorowe murale mówią więcej o jego mieszkańcach niż rządzący politycy. Jedno jest pewne: wobec tego miejsca nie można przejść obojętnie.
CALLAO – portowe miasto i prowincja o tej samej nazwie zajmująca środkową część peruwiańskiego wybrzeża. Dzieli je zaledwie 15 km od centrum Limy. Jest jednym z najważniejszych portów handlowych na Oceanie Spokojnym i zarazem największym portem w Peru. Tu znajduje się również największe w tym kraju lotnisko, Aeropuerto Internacional Jorge Chávez. Callao zamieszkuje ponad milion mieszkańców.
CALLAO W PRZESZŁOŚCI
Nieznana jest data powstania pierwszej osady na miejscu obecnego Callao. Samo miasto założone zostało przez Hiszpanów w 1537 roku, niespełna dwa lata później niż Lima. Wybór miejsca nie był przypadkowy – hiszpańscy kolonizatorzy zakładając Limę doskonale zdawali sobie sprawę z tego, że zatoka przy obecnym Callao to idealne miejsce na wspaniały port. Wszelkie bogactwa sprowadzane z najdalszych zakątków Peru, Boliwii, a nawet Argentyny sprowadzano najpierw tutaj. Następnie wysyłano je do Panamy, by mogły trafić do Europy. Sława portu przyciągała również piratów i korsarzy takich jak słynny Francis Drake. Murów obronne zbudowano w XVII wieku. Ich zwieńczeniem jest istniejąca do dziś Fortaleza del Real Felipe, gdzie obecnie mieści się muzeum. Z racji strategicznego położenia Callao odegrało bardzo ważną rolę w czasie walk o niepodległość Peru. Tu toczyły się decydujące starcia między Peruwiańczykami i flotą hiszpańską. To właśnie do Callao, w 1823 roku, przybył sam Simón Bolívar, żeby przypięczętować nowy rozdział historii kraju — niepodległość. Miasto kilka razy znacznie ucierpiało w wyniku trzęsień ziemi i tsunami. Większość zabytków architektury kolonialnej uległa całkowitemu zniszczeniu. Mimo tego, mieszkańcy regionu zwani chalacos, wciąż zamieszkują nadmorskie tereny.
CALLAO OBECNIE
Dzisiejsze Callao jest pełne kontrastów. Trudno uwierzyć, że to właśnie to miejsce, odegrało kolosalną wręcz rolę w historii Peru i Ameryki Południowej. Callao nie podniosło się nie tylko materialnie. Duchowo też nie udźwignęło swojej roli. Nie bez przyczyny do tego miejsca przylgnęła łatka jednego z najbardziej niebezpiecznych miast w całym Peru. Zabójstwa, napady, kradzieże przez dekady skutecznie pogłębiały złą sławę. Miłośnikom architektury kolonialnej, czy tej z czasów Republiki, łezka kręci się w oku, na widok zaniedbanych budynków. Po tym, kiedy władze w 2015 wprowadziły tu stan wyjątkowy z powodu zatrważającej przestępczości, dziś widać światełko w tunelu. Niektóre zabytkowe kamienice odrestaurowano, powstają galerie sztuki, kawiarnie i restauracje. Mieszkańcy pomału odzyskują przestrzeń publiczną. Fasady domów, które nie są wpisane na listę zabytków przekształcono w ogromne płótna, na których miejscowi artyści dają upust swojej twórczości.
WIĘCEJ O CALLAO
- Słowo callao w dawnym języku hiszpańskich marynarzy oznaczało kamienistą plażę i jest wielce prawdopodobne, że to właśnie od niego wywodzi się nazwa miasta.
- Tak popularna dziś w Peru piłka nożna dotarła na kontynet południowoamerykański właśnie przez Callao, za sprawą brytyjskich marynarzy, którzy często zawijali do portu. Tutaj zadebiutowały też inne dyscypliny sportowe takie jak: rugby, tenis, golf, badminton.
- Osiedliło się tu wielu imigrantów z całego świata (głównie z Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Niemiec, Włoch i Japonii). Ich potomkowie zamieszkują miasto i region do dziś.
- Chalacos – tym terminem określa się mieszkańców miasta i prowincji Callao.
- Miasto liczy około milion osób, ale codziennie przewija się tu ponad 500 tyś. gości (studentów, turystów, handlowców, przedsiębiorców, etc.)
JESZCZE WIĘCEJ CIEKAWOSTEK
- Miasto stanowi część la Provincia Constitucional de Callao i jako jedyne w Peru nie przynależy do żadnego departamentu.
- Jest drugim pod względem wielkości i drugim najbardziej uprzemysłowionym ośrodkiem miejskim w Peru.
- Rozbrzmiewa tu salsa, którą rozpowszechnili imigranci z Karaibów. Ten gatunek muzyczny jest nierozerwalnie związany z Callao. Tytani salsy jak Héctor Lavoe czy mają tu swoje pomniki i murale a miłośnicy salsy co roku spotykają się na międzynarowodym Festiwalu Chim Pum Callao.
- W szkole wojskowej Colegio Militar Leoncio Prado uczył się sam Mario Varias Llosa, pierwszy Peruwiańczyk uhonorowany literacją nagrodą Nobla. To właśnie ten etap życia stał się inspiracją świata przedstawionego w powieści Miasto i psy.
- Chim Pum Callao – to charakterystyczny okrzyk, który można usłyszeć na stadionie piłkarskim, na ulicy czy koncercie salsy. Sami chalacos mówią, że pochodzi od dźwięku armat, które niegdyś strzegły portu. Inni z kolei twierdzą, że to imitacja dźwięków perkusji i bębnów.
CALLAO W PRZYSZŁOŚCI
Callao to wyjątkowe miejsce na mapie Peru. I choć trudno będzie pozbyć się złej latki, która przylgnęła do miasta, warto poznać je bliżej. Sztuka na dobre zadomowiła się na lokalnych uliczkach i zdaje się, że chalacos mają coraz więcej alternatyw i możliwości. Czy to wystarczy, żeby przywrócić miastu dawny blask? Z pewnością potrzeba więcej zmian na innym szczeblu, ale porządny zastrzyk sztuki dał nadzieję na nowy etap. No to Chim Pum Callao!
